Czy wiesz, jaką wysokość ma Pałac Kultury i Nauki w Warszawie?

Pałac Kultury i Nauki w Warszawie osiąga wysokość 237 metrów łącznie z charakterystyczną iglicą, co czyni go jednym z najbardziej rozpoznawalnych budynków w Polsce [2][4][5]. Ten monumentalny gmach, będący symbolem stolicy, przez dziesięciolecia dominował nad warszawską panoramą jako najwyższy budynek w kraju.

Dokładne wymiary i wysokość PKiN

Określenie precyzyjnej wysokości Pałacu Kultury i Nauki może rodzić pewne wątpliwości ze względu na różne punkty odniesienia podczas pomiarów. Oficjalna wysokość budynku wynosi 237 metrów mierzona od podstawy wraz z iglicą [2][4][5]. Jednak w zależności od przyjętego poziomu referencyjnego, spotykamy również inne wartości.

Wysokość mierzona od poziomu „zero” na placu przed głównym wejściem wynosi 230,6 metra, a niektóre źródła podają również 231,3 metra [1][2]. Te różnice wynikają z naturalnych nierówności terenu oraz przyjętych standardów pomiarowych. Niezależnie od drobnych rozbieżności, PKiN pozostaje imponującą konstrukcją, która przez ponad 60 lat była najwyższym budynkiem w Polsce [4][5].

Budynek składa się z 42 pięter i zawiera ponad 3000 pomieszczeń użytkowych [5]. Łączna powierzchnia użytkowa wynosi około 110 000 metrów kwadratowych, podczas gdy całkowita kubatura osiąga imponujące 815 000 metrów sześciennych [1].

Pozycja PKiN wśród najwyższych budynków

Obecnie Pałac Kultury i Nauki zajmuje drugie miejsce wśród najwyższych budynków w Polsce i Warszawie, ustępując jedynie nowoczesnemu Varso Tower [2][4]. Na arenie europejskiej PKiN plasuje się na szóstej pozycji wśród najwyższych budynków w Unii Europejskiej, choć globalnie znajduje się na 19. miejscu w rankingu najwyższych budynków w Europie [2][4].

Ta pozycja świadczy o monumentalnym charakterze budowli, szczególnie biorąc pod uwagę jej wiek i epokę powstania. Przez dziesięciolecia PKiN był niekwestionowanym liderem pod względem wysokości w Polsce, dominując nad całą architekturą stolicy.

Architektura i styl budynku

Pałac Kultury i Nauki został zaprojektowany przez radzieckiego architekta Lwa Rudniewa w charakterystycznym stylu „Seven Sisters” [2]. Projekt nawiązuje do architektury socrealistycznej, łącząc elementy polskiego budownictwa z motywami amerykańskiego art déco [2].

Budynek składa się z kilku części o zróżnicowanej kubaturze. Część wysokościowa zajmuje 328 300 metrów sześciennych, natomiast pozostałą przestrzeń wypełniają elementy kulturalne, w tym Sala Kongresowa, teatry, muzeum, basen, kina i inne obiekty [1]. Taka konstrukcja sprawia, że PKiN nie jest jedynie wysokim biurowcem, lecz prawdziwym centrum kulturalno-naukowym.

Charakterystyczna iglica wieńcząca budynek nadaje mu niepowtarzalny charakter i stanowi punkt orientacyjny widoczny z różnych części Warszawy. Dzięki monumentalnej formie i wyrazistej sylwetce, Pałac Kultury i Nauki stał się ikoną powojennej Polski.

Funkcje i wyposażenie budynku

PKiN pełni funkcję wielofunkcyjnego centrum, łączącego działalność kulturalną i naukową. W jego murach mieszczą się teatry, muzea, uczelnie, kino, sala koncertowa, basen oraz biura Polskiej Akademii Nauk [2]. Ta różnorodność sprawia, że budynek tętni życiem przez cały rok, przyciągając mieszkańców i turystów.

Jedną z największych atrakcji PKiN jest taras widokowy zlokalizowany na wysokości 114 metrów, z którego rozciąga się spektakularna panorama Warszawy [3]. Odwiedzający mają możliwość podziwiania stolicy z lotu ptaka, co czyni to miejsce popularnym punktem turystycznym.

Na 40. piętrze budynku znajduje się Zegar Milenijny, odsłonięty w 2000 roku z okazji nowego tysiąclecia [4]. Tarcze zegara mają średnicę 6 metrów, co czyni go trzecim co do wielkości zegarem w Europie [4]. Ten imponujący mechanizm dodaje budynkowi dodatkowy wymiar funkcjonalny i estetyczny.

Znaczenie symboliczne i historyczne

Pałac Kultury i Nauki powstał w 1955 roku i od tego czasu stanowi symbol Warszawy oraz Polski powojennej [4][5]. Przez ponad sześć dekad budynek dominował nad panoramą stolicy, będąc świadkiem przemian politycznych, społecznych i architektonicznych.

Monumentalne rozmiary PKiN – 237 metrów wysokości – sprawiają, że pozostaje on jednym z najbardziej rozpoznawalnych punktów na mapie Warszawy. Niezależnie od zmieniających się gustów architektonicznych i pojawiających się nowych budynków, Pałac Kultury i Nauki zachowuje swoje znaczenie jako symbol polskiej stolicy.

Budynek reprezentuje epokę, w której powstał, ale jednocześnie adaptuje się do współczesnych potrzeb, pełniąc nadal ważną rolę w życiu kulturalnym i naukowym miasta. Jego 42 piętra i ponad 3000 pomieszczeń [5] nadal służą mieszkańcom Warszawy, oferując szerokie spektrum aktywności kulturalnych, naukowych i rozrywkowych.

Porównanie z innymi wysokimi budynkami

Choć PKiN utracił miano najwyższego budynku w Polsce na rzecz Varso Tower, jego 237-metrowa wysokość nadal robi wrażenie [2][4]. W kontekście europejskim budynek plasuje się na szóstej pozycji wśród najwyższych konstrukcji w Unii Europejskiej [2][4], co świadczy o jego imponujących rozmiarach.

Różnica w podawanych wysokościach – od 230,6 do 237 metrów – wynika z różnych metod pomiarowych i punktów odniesienia [1][2]. Niezależnie od tych niuansów technicznych, Pałac Kultury i Nauki pozostaje jednym z najwyższych i najbardziej charakterystycznych budynków w tej części Europy.

Jego kubatura wynosząca 815 000 metrów sześciennych oraz powierzchnia użytkowa 110 000 metrów kwadratowych [1] stawiają go w rzędzie największych obiektów architektonicznych w Polsce. Te parametry potwierdzają monumentalny charakter budowli i jej znaczenie dla polskiej architektury.

Źródła:

[1] https://pkin.pl/informacje-o-pkin/

[2] https://en.wikipedia.org/wiki/Palace_of_Culture_and_Science

[3] https://pkin.pl

[4] https://www.chillizet.pl/podroze/palac-kultury-i-nauki-w-warszawie-jaka-ma-wysokosc-i-jak-go-zwiedzac

[5] https://www.bryla.pl/palac-kultury-i-nauki-w-warszawie-wysokosc-zwiedzanie-bilety